In mijn eerste twee blogs heb ik uitgebreid omschreven
wat mijn visie op de puber is. Zo richt ik in mijn eerste blog de aandacht op
een aantal typische aspecten van pubergedrag. Ik probeer echter de kijk op deze
typische gedragingen te veranderen en het beeld over de puber te nuanceren.
De theorie in het boek Puberbrein Binnenstebuiten sluit redelijk aan op mijn visie over de
puber. In het boek worden enige tips gegeven over het omgaan met pubers. Zo
wordt er gezegd dat een goede begeleiding nodig is, omdat een puber nog
zoekende is naar de manieren waarop de puber zichzelf kan sturen. Doordat de
puber deze zelfsturing nog niet beheerst voelt het zich vaak overvraagt. Dit
kan tot meer conflicten leiden. Ook wordt er gezegd dat volwassenen moeten
proberen een aansluiting te maken bij de belevingswereld van jongeren.
Daarnaast wordt de sociaal emotionele ontwikkeling van de puber uitgediept in
drie verschillende fases. Wat mij opvalt in deze stof is het creëren van ‘een
eigen ik’ en het volwassen worden. Deze punten had ik al benoemd in mijn eerdere
blogs.
Ik denk dat ik in mijn visie op de puber niet veel hoef
te veranderen. Als ik mijn mening, zoals ik die omschreven heb in mijn eerste
blogs, naast de theorie uit het boek leg zie ik vrij veel overeenkomsten. Dit
valt waarschijnlijk te verklaren door het feit dat ik zelf nog een puber ben.
Met mijn negentien jaar sta ik dichtbij de groep waar ik les aan moet geven, de
belevingswerelden sluiten nog goed op elkaar aan. Ik vraag mij af hoe dit in de
toekomst zal gaan, wanneer ik zelf volwassen ben en in de war raak door het
gedrag van de pubers in mijn klas. Hierbij kom ik dus uit op mijn eerste
leervraag:Hoe verplaats ik mij in de belevingswereld van pubers wanneer deze belevingswereld steeds verder van mij af komt te staan?
Om terug te komen op de goede begeleiding die gevraagd
wordt om om te kunnen gaan met pubers: Als leraar maatschappijleer wil ik kinderen op een neutrale manier
begeleiden en helpen hun weg te vinden in het oerwoud van visies en ideeën waarin ze terecht
zijn gekomen. Dit wil ik
doen op een praktische manier, de puber leert immers door te doen.
Graag zou ik aan de lerarenexperts vragen hoe zij hierover denken, op welke manier pakken
zij dit aan? Hebben ze tips, boeken of ander materiaal dat mij kan helpen me verder te
ontwikkelen als docent? Aan de leerlingen zou ik willen vragen welke thema’s en onderwerpen ze
interessant vinden, om ze mogelijk mee te kunnen nemen in een van mijn lessen.
Ben het helemaal met je eens en ben zelf ook heel benieuwd hoe dat ik in de toekomst naar pubers kijk. Nu heb ik het geluk dat ik hele kinderachtige vrienden heb, daarboven op komt dat je bent met wie je omgaat dus denk dat ik daar de komende jaren nog wel een voordeel uit moet kunnen halen. Er van uit gaande dat mijn vrienden en ik ooit volwassen worden anders maak ik me druk om niks!
BeantwoordenVerwijderen